بررسی آثار ادبی از دیدگاه زبان شناسی سبک شناسی نامیده می شود که نه تنها می تواند به درک ما از ادبیات بیافزاید، بلکه دانش ما را نسبت به سیستم زبان و کارکرد های آن ارتقاء می بخشد. از این رو سبک شناسی می تواند از جایگاه ویژه ای در تدریس زبان و ادبیات برخوردار باشد. کارکرد های زبان اغلب در نقد ادبی در نظر گرفته نمی شوند و این بی توجهی به زبان متون ادبی به درک ناقص ما از این متون منجر می گردد. اغلب ...

تحلیل گفتمان انتقادی و نقد زبان شناختی با ادبیات از طریق مطالعات تحلیل متون ادبی، سبک شناسی و نقد ادبی مرتبط است. تحلیل گران گفتمان انتقادی بر این باورند که متون ادبی نیز مانند سایر متون در خدمت ارتباط اند. از این رو آنها را نیز می توان با نگرش و روش انتقادی تحلیل نمود. تاریخ، ساختارهای اجتماعی و ایدئولوژی در نقد زبان شناختی از منابع اصلی دانش به شمار می روند و تحلیل گرانِ رویکرد تحلیل گفتمان ان...

از دیدگاه ساختارگرایی، مطالعۀ نظام‏مند ساختار و فرم آثار ادبی منجر به کشف شیوه‏های تولید معنا در متون ادبی می‏شود و صورت متن ادبی مانند بستری است که معنا در آن شکل می‏گیرد؛ از این منظر برای تحلیل و بررسی تاریخ اندیشه و نظام‏های حاکم فکری بر متون ادبی، در درجه اوّل باید به مطالعه و تحلیل صورت ( فرم ) این متون پرداخت؛ از آن‏جا که یکی از شاخه‏های اصلی ساختارگرایی، علم روایت‏شناسی است در مطالعات تار...

نیاز به نوشتن این کار از آن جا سرچشمه می گیرد که در سالهای اخیر به دلیل نداشتن علاقه دانشجویان به درس ادبیات ، حذف برخی دروس ادبی ، اختصاص دادن زمان کم به این دروس و همچنین تمرکز بیشتر به جنبه های دیگر زبان مانند گفتار، نوشتار، شنیدار، خواندن و دستور زبان از جانب مسئولان دانشگاه باعث شده است که دانشجویان بعد از فارغ التحصیل شدن از معلومات ادبی زیادی برخوردار نباشند. در این کار تلاش شده است که ب...

چکیده: یکی از فنون برجسته در متون ادبی «وصف» است. در اهمیت این فن مهم همین بس که وصف عمود و پایه شعر و نثر فنّی است و قرآن کریم نیز به گونه¬ای موثر با طرحی حساب شده و در موضوعات گوناگون، آن را به کار بسته و مجموعه¬ای از مفاهیم مرتبط به هم را عرضه می-کند. پژوهش حاضر بر آن است تا به واکاوی وصف به عنوان یکی از ویژگی¬های مهم ادبی در قرآن به ویژه در جزء سی¬ام این کتاب شریف، بپردازد. در این راستا ا...

فرمالیسم روسی، رویکردی است که اوایل قرن بیستم به وجود آمد و هدف نظریّه پردازان آن مشخّص کردن شیوه ای علمی در نقد متون ادبی بود. آنان ادّعا داشتند که به جای نویسندۀ اثر، خود اثر ادبی باید در محور توجّه قرار گیرد و «ادبی بودن» متون ادبی، موضوع اصلی در نقد ادبی محسوب شود. آنان با اتّخاذ این شیوه، مطالعه و بررسی متون ادبی را به سوی مسائل مربوط به شکل و تکنیک سوق دادند. در مقالۀ حاضر، علاوه بر توضیحی درب...